HET IS ZOMER EN HET IS FRANKRIJK

Early birding

Elk jaar trekken we er wel een paar keer op uit om daar waar dat het lekkerste smaakt stokbrood te eten en wijn te drinken. Maar hoofdreden om af te reizen naar het Franse land is het bezoeken van brocantes, vide greniers, marche au puces oftewel… rommelmarkten.

Het liefst zo veel mogelijk. Wat haalbaar is hangt af van hoe ver de marktjes uit elkaar liggen (want ook al zijn het er altijd veel in de zomer, het vlot doorgaans niet erg over de slingerweggetjes met onze oude mercedes) en maar ook van wie er nog meer mee gaan (zijn ze net zo enthousiast als ik of krijgen ze bij het eerste het beste restaurant spontaan zin in een vin blanc en steak frites). 

Ik had me voorgenomen om vies vroeg op te staan om een groot aantal marktjes te kunnen doen (ik ben van nature zeg maar niet zo’n vroege vogel). In het dichtstbijzijnde dorp was een brocante waar om zes uur de eerste handelaars rondliepen volgens het locale ‘café des sports’. En handelaar, dat ben ik dus tegenwoordig ook. Nou ja, handelaar-tje dan. Dus hop, de morgenstond heeft goud in de mond. Kijken of het waar is dat alle mooie spullen alleen ’s morgens voor dag en dauw te vinden zijn. 

 

Het voelde als een waar avontuur, opstaan als het nog donker is, uit de douche stappen als het net licht wordt, wegrijden als de eerste zonnestralen over het dal scheren en de auto parkeren naast de busjes van de andere handelaars en dan heel serieus kijken. Alsof het ook voor mij al jaaaren de normaalste zaak van de wereld is. Beetje kijken wat er in de dozen zit die nog staan ingepakt, beetje gluren in de garages die voor deze gelegenheid zijn opengezet. Heuse consternatie tussen de vroege vogels als daar opeens een échte nachtvogel komt aanzetten. Een verdwaalde kerkuil die zijn heil zoekt onder een blauw busje. Dat werd dus letterlijk en figuurlijk early birding.

Vangst om half acht: een kek tv-meubeltje op wieltjes, twee leren tassen uit de jaren zestig, een franse koffiekop, een knopenkaartje en een donkergroene koffer.

 

De rest van de dag was een even groot succes als je het mij vraagt. Nog meer mooie tasjes, een zilveren armband, een duivenschietspel, een metalen archiefkoffer en een oranje sla-uitschudmandje. Voorzichtige conclusie (mede ingegeven door mijn liefde voor nachtrust): vroeg opstaan; nergens voor nodig!

PS. Things I didn't buy...