zondag 17 augustus 2014

ZEGEN DE REGEN


Door regen komt zonneschijn

Je hoort wel eens van die verhalen. Of eigenlijk lees je het vooral. Dat iemand uitkomt bij een winkel waar al jaren niemand binnen is geweest. De eigenaar heeft op een goede dag de sleutel omgedraaid en niet meer open gedaan. Het doek van de nering laten vallen. Omdat de zin er niet meer is, omdat de kinderen de zaak niet willen overnemen of omdat er genoeg geld in het laatje zit om de laatste jaartjes uit te zingen. Dat opruimen, dat komt nog wel een keer. 

Tijdens onze zomerse brocante-marathon liepen we in een klein stadje in de Morvan. Nummer drie deze dag. Geliefde wil eerst wat eten alvorens we de markt opduiken maar op weg naar het voedsel trek ik twee alleraardigste, bijzonder schattig geïllustreerde spelletjes van een stapel. Gevolg: geen honger meer. Door wil ik. Kijken wat deze markt nog meer te bieden heeft naast een valse drumband en een walmende frituur. 


Net als ik denk dat met de twee spelletjes het beste van de markt wel gevonden was, wordt door vriendlief op een etalage gewezen. “Moet je dit zien, deze etalage is sinds de jaren zestig niet meer veranderd”. Inderdaad: verkleurd papier, een plateau waarop her en der wat uitgespreide kleding ligt en tegen het achterwandje hangen aan een hanger een paar soepjurken. De deur staat open en naast de deuropening staat een rek met daaraan wat vrolijker gekleurde jurken. Toch maar even kijken. Eenmaal binnen blijkt dit zo’n verhaal waarover je (ja jij) alleen maar leest in boeken en blogs. Een winkel waar na de dood van zijn ouders de deur op slot is gegaan zo horen we van de zoon van de voormalige winkeleigenaar. Een keer per jaar opent hij de zaak nog om het restant te verkopen. Herenkostuums, jongensbroeken, damesjurken, rokken. Het hangt er allemaal nog.


Als een malle liep ik langs de rekken en haalde er een aantal mooie stukken uit. Sommige grijs van het stof, en in vorm gehouden door het stijfsel. Om me heen lopen dames die hopen dat ik dit of dat nog terug zal hangen in het rek. Maar nadat ik de prijzen heb gehoord, besluit ik alles wat ik apart had gehangen mee te nemen. Niet echt een koopje, maar gewoon te goed om te laten hangen. De rommelmarktteller blijft op drie staan vandaag, maar dat is helemaal niet erg!













1 opmerking:

  1. Neeeee.... Echt waar?? Dat is een pareltje om tegen te komen! Wat leuk!! Lucky you... :) Nog bedankt voor de tip trouwens over Marcado de Belcrum. Dat ik dat nou vergeten ben, oeps... Meteen op de agenda gezet!

    BeantwoordenVerwijderen